Alam mo yung feeling na gustong magpost pero parang wala lang?
Hha. Ilang beses ko nang ninais magpost nung kung anu-anong survey pero wala akong matagpuan. Kaya magsh-share na lang ako.
Nung bata pa ako, as in bata pa talaga, mga 1 year old, may friends na kaagad ako. Friendsly ako e. haha. Kapitbahay namin sila. We are, friends. Dahil nga mga bata pa. Feeling namin, kami lang ang mga tao sa street namin. Umm, tatlo sila. At sila lang ang kalaro ko talaga. Pero hindi nagtagal yon, siguro six more or less, years ago na simula nung huling pagkakataon na buo kaming magkakaibigan. Yung dalawa kasi, namely Eimee Monica Solis and Louie Marty Solis --magkapatid yaan. lumipat sa cavite yung isa namely Erika Espiritu, ayun same street pa rin naman, Kaso kami yung lumipat.
haha. tapos, yun nga, dahil sa friendster, naconnect ulit kami. ohaaa. May common friends pala kasi kami. Kaya ayun. Masaya.
Grabe, pasukan ulit bukas. Actually, hindi ko pa masyadong iniisip na pressure ulit. Haha. Sanay na kasi ako sa ganitong feeling. Pero ayus din naman kase. makikita ko ang mga mahal kong kaklase, kaibigan at guro. (yung last noun, joke time lang>:]])
Marami daw kaming assignments, pero magaling ako e. Ayun, wlaa akong ginawa. Pero malamang lamang, mas dadalas akong online pag may pasok. Siyempre kase, may dahilan ako para buksan ang computer.
Hay.. Ang boring ng post ko.
