I can't sleep

robi domingo.

a while ago i read some articles about this person from a blog ng kapwa nia housemate, batchmate, schoolmate, mikee lee.at first kung iisipin. magiging bias tlga ang article na yon.but when i read it. tama lang talaga yung nakasulat. almost lahat talga na nandun, nag-agree ako.seatmate siya ng schoolmate ko.haha.nice.he's kind, smart and kind.oh.how i wish we could be friends.well, if robi could read this, here's my letter.

dear robert marion domingo9 searched for his real name)

i really really admire you.sa lahat ng ginawa at pinakita mo sa lahat ng tao. natutuwa ako kasi inisip ko na wala ng taong katuad mo. you're smart at ginamit mo yun para sa ikaayos ng lahat, you're rich pero ganun paman you never forget na maging mapagkumbaba and last you have a big heart kaya dun siguro nagkasya lahat ng kabutihan na pinag gagagawa mo. you're indeed a great person. well honestly and hopefully i wish we could be friends. a dream i know.please dont change. and if ever it should be for the better.

from a fan

EMAE~

pustahan tayo there's a point zero five percent chance na mabasa nia yan at maging friends kami.[buti nga may point zero five pa e]anyways, i just can't sleep.umuulan at bumabagyo na.hayy.gud nyt everyone.WALANG PASOK BUKAS.and that's a BIG GREAT NEWS:)

again, bonne nuit~

ILOG PASIG

karla and I took the bus on our way home.

hindi ito simpleng trip pauwi.since karla lives in las pinas at ako, sa manila lang.we took the bus trip to las pinas pero sa other side of taft[meaning the bus was going to lawton.ika nga roundtrip].sa pag ikot ng bus, nakito ko ang ilog pasig.i can't help but to wonder kung ilang tao na kaya ang namatay/nalunod don. walang bakod o harang man lang sa gilid ng ilog. at madami ang taong naglalakad sa gilid nito. wala silang pakielam kung gaano ka lalim ang ilog at kung ano ang mga posibleng mangyari sa kanila sa paglalakad nila doon.

noong nasa elementary pa lamang ako, ang anak ng janitor namin ang isa sa mga naaksidente sa ilog na ito. tahimik lang daw sila na naglalaro sa gilid nang biglang mangyari ang aksidente. wala na silang nagawa kaya't hinayaan na lamang nila ang bata.

iniisip ko na lang talaga sa ngayon kung ilang pamilya na ang napinsala at naaksidente na sa ilog na ito. kung ilang buhay ang nasira at kung ilang pangarap ang nasira. kung tutuusin. hindi dapat ang ilog ang dapat na sisihin sa mga ganitong pangyayari. pwede naman itong iwasan kung sana lang nag-iingat tayo.

hay. isa siguro ito sa dahlan kung bakit natatakot ako sa mga malalaking bodies of water.