my FRIENDS

hindi dapat ako magpopost ngaun e.

who are your friends?are you sure they are true to you?how can you say?ako sasagot.i have a LOT of friends, few of them are the closest and sa closest friends ko, ngaun ko lang nlaman na one of them is NOT TRUE to me.he's not a real friend.i didn't expect na maggawa nia lahat yun.sa buhay ko sa masci, dati sinasabi ko pinakamasaya ko ang 2nd year at third year. pero ngaun pinakamasaya na talaga ako sa hertz.bakit? kasi except sa happiness na naramdaman ko sa section na to, napatunayan ko na totoo talaga lahat sila. hindi sila nag"cacamouflage".hindi sila bastabasta nagpapadala sa peer pressure. hindi sila basta basta nakikiblend sa surroundings nila.kung ano sila before.gnun p rin sila until now.as I talk to one of my closest friends and "true-est" friend nlaman ko na hindi talaga maganda yung condition nila dun sa section na yun. at ang nangunguna, ung inaakala kong true friend ko.at first i thought that that friend accepted me for who i am. akala ko tinanggap nia ng maluwag yung faults ko. akala ko naiintindihan nia ako.ngayon ko lang napatunayan na hindi naman pala. habang sinasabi nung isa kong friend ung ginagawa nung dati kong friend, nasasaktan talaga ako. i didn't expect everything.

ngayon, sa nangyari.natatakot na ako.natatakot na baka hindi pala lahat ng friend ko totoo sa ken.natatakot na baka lahat sila, katulad nia.sabi ni IBONRH--"mahal tayo ni Lord" siguro nga sa ganitong times, Lord is only your real friend.

indeed a HAPPY DAY

senior na kami.buwan na lang ang binibilang, magkakahiwalay na rin.time flies.SO FAST.

sabi nila, the best years of your life are those in high school.totoo naman talaga siguro.di ko pa siyempre alam, hindi pa naman ako collage kaya malamang di kopa pwedeng ikumpara yung mga yon.pero, kahit ganon, sa point na ito ng buhay ko, masasabi kong pinakamasaya talaga ako sa high school. I met new friends, learned lessons.

last thursday, my friend talk to me. I miss him very mych. unexpectedly, he approached. kasama ang isang kaibigan and talked. masaya. i miss him very much.

friday, was the Manila Science' Annual Club Fair. So, ako ang may hawa ng Gabay ng Wika(filipino club) At first I was really nervous. wala pa kasing table, wala akong kasama, wala kaming materials. then suddenly mga 10 minutes before the opening. dumating ang table (thank you seanne) ung materials from burbank 07-08, si dwight dumating din to help me. pati ung linnaeus 07-08.maraming salamat talaga sa kanila. I never expect na magiging ganun kadali for me ung club fair. kung wala sila, hai. kamusta naman ang gabay.ung mga hertz din 07-08.grabe.flattered ako.maraming salamat talaga.after the club fair, justine came with a friend. haha.garrido.haha. pero hindi dahil sa kanya kaya ako natuwa.my friend looked at him. and then told me, dapat lagi pala siya nandito, para lagi kang masaya. nagreact ako as if that was a joke. deep inside..XD

again.maraming maraming salamat sa lahat. I LOVE YOU ALL<3

I can't sleep

robi domingo.

a while ago i read some articles about this person from a blog ng kapwa nia housemate, batchmate, schoolmate, mikee lee.at first kung iisipin. magiging bias tlga ang article na yon.but when i read it. tama lang talaga yung nakasulat. almost lahat talga na nandun, nag-agree ako.seatmate siya ng schoolmate ko.haha.nice.he's kind, smart and kind.oh.how i wish we could be friends.well, if robi could read this, here's my letter.

dear robert marion domingo9 searched for his real name)

i really really admire you.sa lahat ng ginawa at pinakita mo sa lahat ng tao. natutuwa ako kasi inisip ko na wala ng taong katuad mo. you're smart at ginamit mo yun para sa ikaayos ng lahat, you're rich pero ganun paman you never forget na maging mapagkumbaba and last you have a big heart kaya dun siguro nagkasya lahat ng kabutihan na pinag gagagawa mo. you're indeed a great person. well honestly and hopefully i wish we could be friends. a dream i know.please dont change. and if ever it should be for the better.

from a fan

EMAE~

pustahan tayo there's a point zero five percent chance na mabasa nia yan at maging friends kami.[buti nga may point zero five pa e]anyways, i just can't sleep.umuulan at bumabagyo na.hayy.gud nyt everyone.WALANG PASOK BUKAS.and that's a BIG GREAT NEWS:)

again, bonne nuit~

ILOG PASIG

karla and I took the bus on our way home.

hindi ito simpleng trip pauwi.since karla lives in las pinas at ako, sa manila lang.we took the bus trip to las pinas pero sa other side of taft[meaning the bus was going to lawton.ika nga roundtrip].sa pag ikot ng bus, nakito ko ang ilog pasig.i can't help but to wonder kung ilang tao na kaya ang namatay/nalunod don. walang bakod o harang man lang sa gilid ng ilog. at madami ang taong naglalakad sa gilid nito. wala silang pakielam kung gaano ka lalim ang ilog at kung ano ang mga posibleng mangyari sa kanila sa paglalakad nila doon.

noong nasa elementary pa lamang ako, ang anak ng janitor namin ang isa sa mga naaksidente sa ilog na ito. tahimik lang daw sila na naglalaro sa gilid nang biglang mangyari ang aksidente. wala na silang nagawa kaya't hinayaan na lamang nila ang bata.

iniisip ko na lang talaga sa ngayon kung ilang pamilya na ang napinsala at naaksidente na sa ilog na ito. kung ilang buhay ang nasira at kung ilang pangarap ang nasira. kung tutuusin. hindi dapat ang ilog ang dapat na sisihin sa mga ganitong pangyayari. pwede naman itong iwasan kung sana lang nag-iingat tayo.

hay. isa siguro ito sa dahlan kung bakit natatakot ako sa mga malalaking bodies of water.

CHOKOSTARR:]]

will you be my CHOKOSTARR?

haha.that is so funny.anyways.my CHOKOSTARR is not yet revealed.ika nga ni sharkky, "loved ones:HIM, whoever he is.".lam n ni sharks ibig sbihin nun.whoa.mtgal tgal ulet aqng d mag uupdate.aral aral muna.haii.

anyways.nmimiss ko ang mraming tao ngayon.isa na dun ang aking CHOKOSTARR:]].

that's all.

au revoir.

THANK YOW.

haah.ejay won.haha.khit anung mangyari.ROBI pa rin ako.

[i admit it.i am just like ol other teens out there.die hard fan ng pbb.LOL]

walang kwenta ang post na to.mejo nagkaroon lang ng sense.naalala q kasi.si diana dalisay orolfo kasi ang nagpaalala saken na nag eexist pa ang blog ko.LOL.and because of that, THANK YOW DIANA!

i now ran out of words to type.i told you.MEJO may kwenta lng ang post na to.haha.