I planned to tell you something about my vacation sana.pero no.ung kakaibang mga bagay na lang.
nagpunta kami ng batangas.at siyempre nakita ko ang pinakamamahal kong ama.[puntod lang naman]tapos un.sa bahay.masaya ang naging stay namin don.and then sa cavite naman^_^.hindi ako nabigo sa bagay na iniexpect at hinihiling ko nakita ko yung taong naging sobrang tanga ako.pero parang kahit sa kabila ng lahat natuwa pa rin ako nung nakita ko siya.sumigla pa rin ako kahit papano.nakita niya ko e.at sure ako dun.
happy 30th monthsarry babe<3
kahapon dapat e.pero malamang sarili ko lang ang binabati ko.mahirap maghintay.mahirap umasa sa wala.pero anong magagawa ko di ba?isang taon ko nang pinag-isipan.isang taon ko rin pinilit ang sarili ko na wala.wala na talaga.pero bigo ako.at eto andito ako parang tanga lang.naghihintay sa di ko alam kung meron ba o wala.
ganun ba talaga yun?kapag mahal mo talaga, walang sukuan.kahit di mo alam kung meron ka ba talagang aasahan o wala.aasa ka pa rin.kasi sa pag-asa mo na yun--nasisiyahan ka kahit papano.love is like believing to santa claus.you know it's impossible, you know he can't be true pero you will still keep on believing kasi yung paniniwala na iyon yung nagpapasaya sayo.[speaking of santa claus.merry christmas everyoneXD]
hanggang kelan ba dapat maghintay?hindi ko rin alam e.pero siguro hangga't kaya ko.gagawin ko.natatawa tuloy ako.
No comments:
Post a Comment