Tuesday, February 24, 2009

San Andres Baby ulit:)

Wala akong dahilan para magpost. Meron man, wala ring kwenta. Haha. Stupid:)

Wait meron pala akong n dahilan kung bakit.

* n= to number of reasons

yeah:))

1. gusto kong ipost lahat ng last days ko sa MaSci, dahil una, may Alzheimer's ako at pangalawa, para ipagyabang sa lahat ng ibang tao kung gaano kasaya ang buhay sa piling ng mga kaibigan, mga tao.

2. May isheshare ako. (Malamang)

3. Nagpapatagal ako sa harapan ng PC

4. Nagsasayang ng oras

5. Para naman may mabasa ang mga taong pumupunta sa blog ko na di naman nagtatag.
(wala po akong pinariringgan tulad nila Tomasa, Arvin at iba pang Franklin.)

6. Para may kabuluhan ang blog ko:)

Marami na masyado akong account dito sa internet. Naa-update ko naman sila kahit papano. Tulad nitong Blog at Multi, pag nagpost ako sa isa, automatic na yun dun sa isa. Yung Plurk na gabigabi ko rin kinakamusta alang alang sa Karma. Ang friendster, na sinasabing 'jologs' na daw ay may appeal pa rin naman sa akin. Ang facebook, na dahil mas sosyal at marami nang gumagamit e naupdate pa rin.

O diba bongga. Multitasking, Plurk lang ata dyan yung recent lang nagawa e. Pero awa naman ni Lord na awang awa na nga ata sa akin e, patuloy ko namang nabibigyang pansin yang mga acct na yan.

San Andres Baby ako kanina. Nahiya naman kasi ako sa mga kasabay ko mag LRT *ubovernissefredubo*. Marami pa akong way ng pag uwi e. Napili ko lang talaga magsan andres. Naalala ko tuloy yung sabi ni Palconichi, Makakauwi ako sa kahit anong paraang gusto ko. Tama ba? Nakalimutan ko ata. Shit. Stupid talaga:)

Kaya ko napili mag San Andres para makatulog, kaso nakapiling ko nga sa pag uwi etong si Palconichi the First kaya hindi nangyare ang utos ng puso ko.

Nagdaldalan kami ng bonggang bongga, nahiya nga ako dun sa tao e. Magkakilala kami, constituence (ingatan ang spelling) at kung anu-ano pa. Pero ako tong si daldal, parang walang hiya sa katawan. Nahiya talaga ako sa mga panahong nag-uusap kami. Di lang talaga halata. Haha. Enjoy si Palconichi the Second. No dull moments. No dead Air. (Yon o!) Nag-enjoy ako pauwi:)

Naglabasan na naman ang mga blogs mula sa iba't ibang taon. Natuwa Natawa ako dun sa isa, humalakhak ako sa isa. Halata kasing bitter na bitter at insecure siya. Kilala ko yung puntirya niya. At alam kong tama na malandi, bitch at kung anu-ano pa yung taong yon. Pero naman, sa apat na taon, halos ko sa MaSci, never akong gumawa pa ng blog at ipangalandakan sa ibang tao ang opinyon na nakakatapak na sa iba.


Meron man akong galit na isinawalat dito, personal yun! Kumbaga, below the belt na. Yung kay Bertol, apektado ako kaya ako nagreact. Yung kay Karla, away magkaibigan yun. Pero shit, yung ganung paninira, ay ewan ko sayo ate. Umiyak ka na lang habang naglalaro ng sport kung san ka magaling. (diba Franklin Girls [FG]?)(kala mo arvin, may FG, FB at siyempre, F:))


Ay ewan, tsaka ate, payo lang. Napagdaanan ko na yang dinaranas mo. Pagdating ng panahon, pagsisisihan mo rin yan lahat. May tatlong taon ka pa sa MaSci, marami pang pwedeng mangyare, tsaka ate, ienjoy mo yung natitirang panahon, wag kang magsayang ng oras (well, minsan di mapipigilan yon. haha.) Pero kung nag-eenjoy ka sa ginagawa mo, okay SUPORTAHANTAKA:DDD


PEPEHHHHHHHH is now going away. Byebye PEPEHHHHHHHHH<3

harhar. lande.
P.S.
PEPE OT is no ordinary person. Lalu na sa kanyang Unibersidad:)


Saturday, February 21, 2009

Happey:)

02.19.09

Drama Fest, nung una, lahat kami, nabubwisit, nagkakainisan, nababdtrip. Pero sinong mag-aakala na yung section na soooobrang barat pa ang mananalo ng award na maykinalaman sa Production Design?

Yun nga, nanalo kami ng 'Best Production Design' Award. Hindi namin in-espect yun. Kaya, nawindang kami ng bonggang bongga nung narinig namin yung results. Ang over-all winner, Copernicus for 'Muffled Screams'. Magaling talaga sila, no doubt, champion sila.

Wala kaming nakuhang acting awards kahit na lahat kami ay nagwish tlga na manalo isa man lang sa characters namin dahil siyempre, para sa amin, magaling talaga sila. Pero, yun nga, Isang award lang ang nakuha namin. Okay na yun:) Kahit kasi isa lang yuing nakuha naming award, masaya kami:)

At bakit? Kase, marami namng napasaya yung production. Marami talagang nag-enjoy at nagsabing production ng Franklin yung pinaka in-enjoy nila:) Masarap yung ganun feeling kahit na hindi ako isa sa characters. Sa katunayan, imbis na 'Muffled Screams' ang magpepresent sa lower years, kami na lang daw. Mas nagustuhan kasi ng masa ang production:) Haha. Kayobongan:D

Isa pang naging pinaka award namin ang panonood at pagpapasaya nung play kay sir Z. Sabi ni mam Soriano, madalang lang talaga manood si Sir Z ng mga presentation, kaya in-announce pa niya nung nanood siya:) Natuwa din kami dahil natuwa talaga siya sa play. Tapos, nung nanalo pa kami at dumirecho sa room niya, i mean, homeroom namin (haha) nasiayahn siya okay na yun:)

02.20.09

Prom sa gabi, pero dahil masyadong mabait ang mama ko, pinapasok niya ko, grabe. Akala ko hindi aabot sampu ang Franklin, pero nagulat na lang kami na pinakamarami na kami, 15 kami e. Haha. As usual, walang ginawa, tapos, dahil pa sa tulong ni Sir Z, maaga-aga na kaming nakauwi:)

Ayun, prom na. Sinalubong ako ni John Marc, tapos, dumirecho na rin ako sa Franklin, siyempre, nag-iba ang itsura ng karamihan. Magaganda siyempre lahat:)

Nagkwentuhan, tapos nun speeches tapos kain tapos, ayun, sayaw na. Nag sayawan ang magshushuting. Pero malamang nagsayaw din ang hindi naman magshuting tulad namin ni Arvin. Oha. First Dance mehn:) Nahiya lang ako sa mga katabi namin dahil real life lovers sila, hindi tulad ng nasa paligid namin. Haha.

E, nagrock na ung tugtog, nag-upuan na kami. Mahaba pa yung program na sumunod. Tapos nun, nung sayawan na, ang tugtog e puro rock kaya party people lang ang nasayaw. Medyo nabore talaga kami e. Tapos nagsayawan na ulit nung patapos na.

Nga pala, natapos na rin ang lahat ngayung gabi. Nagkabati si Imman at Palconit, nagsayaw pa sila! Haha. Tapos, ganun din kami ni Karla:) O diba Imman, ayus na!:DDDD IMissYouSoMuch girl:)

Nagpunta rin sa prom si PEPENG OT<3333333. Crush ko yung hayup na autistic na yun e. Masyado siyang close sa estudyante niya, nakakatuwa. May itsura naman talaga siya, muka nga lang talagang OT pag tumawa, haha, sige, cute na rin:) PEPENG OT is loooove:)

Nagsayawan na the rest of the night, at, NAGSAYAW KAMI NI NIKO mehn:) yes, ni request pa ko ni Egay Fojas para isayaw. Ganun ako kalakas! Haha. Nagkaroon din ng bonding moment with Franklin, Hertz, ilang Ruther at Honesty. Kahit papano ay naging masaya ang gabi ko:)

Hay, bilang na ang araw ko sa MaSci, kaya hangga't maaari, sulitin na natin. Gawin ang gustong gawin. Kausapin ang dapat kausapin. Makipag-ayus
sa mga naka-away. Maglandi sa gustong landiin. Basta dapat, maging memorable ang
huli nating mga araw. Hindi na natin maibabalik to e. Kaya sulitin na natin
hangga't pwede:)

Wednesday, February 18, 2009

the about me's

FULL NAME: Jeremae Divinagracia De Guzman
Age: 16
School: Manila Science High School
College: PLM:)
course: Psych:)

TEN ARE YOU'S:
1. Are you single - Yes
2. Are you happy - Yes
3. Are you bored - No
4. Are you sad - No
5. Are you Italian - No
6. Are you German - No
7. Are you Asian - Yes
8. Are you Cool – I hope so. Haha.
9. Are you Irish - No
10. Are your parents still married - Yes

TEN FACTS:
1. Birth Place - Manila
2. Hair Colour - Black
3. Hair Style – kulot na layered
4. Eye Colour - Black
5. Birthday – Jan 29, 93
6. Mood - Content
7. Gender - Female
8. Lefty or Righty - Righty
9. Summer or Winter - Winter
10. Morning or Afternoon - Morning

TEN THINGS ABOUT YOUR LOVE LIFE:
1. Have you ever been in love - Yes
2. Do you believe in love at first sight – Sometimes. Haha
3. Why did your last relationship fail – Simply because forever doesn’t exist.
4. Have you ever been hurt - Yes
5. Have you ever broken someone’s heart - Yes
6. Are you in Love - Yes.
8. Are you afraid of commitment – A little
9. Have you hugged someone within the last week - Yes
10. Have you ever had a secret admirer – None, takot sila:)

TEN HAVE YOU EVER'S:
1. Been caught sneaking out - Nope
2. Fell down the stairs - Yes
3. White water rafted - No
4. Finished an entire jaw breaker - No
5. Wanted something/someone so bad that it hurts?- Yes
7. Skipped School - No
8. Wanted to Disappear - Yes
9. Been to a concert- Yes
10. Mailed a letter - Yes

TEN PREFERENCES:
1. Smile or Eyes – Both:D
2. Light or Dark Hair - Dark
3. Hugs or Kisses – Both:
4. Shorter or Taller - Taller
5. Intelligence or Attraction - Intelligence
6. Jock or Nerd - Jock
7. Hook-up or relationship - Relationship
8. Funny and poor OR Rich and serious - Nawindang. Pero okay na yung Funny.
9. Play the guitar or into sports - Sports
10. Religious or devilish?- Religious:))

TEN LASTS:
1. Last Phone Call - Vince
2. Last phone call you received – None.
3. Last person you hung out with – Franklin<3
4. Last person you hugged – Velina
5. Last person you IM'ed? - Ellaine
6. Last thing you ate? - Fish
7. Last thing you drank? - Water
8. Last site you went on - Blogger
9. Last place you were - School
10. Last person who scolded you- Mother

RELATIONSHIPS:
1. Are you in a committed relationship - No
2. Do you want to be – Not sure
3. Have you ever loved someone- Yes
4. Do you still love them – them? “him”. YES.
5. Have you ever fell inlove with a friend/ best friend- Yes. Probably.

FRIENDS:
1. Do you secretly hate one of your friends - No
2. Do you consider all of your friends good friends – Sometimes no.
3. Do you trust all your friends - No.
4. Who are/is your bestfriend(s) – FS featured friends:)
5. Would you die for them - haha if the occassion calls for it.
6. Who knows everything about you – GOD. Hyess:))
7. Did you lie during this survey - No.
8. How many questions did you lie about- No nga eh haha.
9. How many people will know your lying - very few probably.

Tuesday, February 17, 2009

alay lakad

02.17.09

Nakaschedule ang kalahati ng Franklin na magDTI ngayon. Nung una, ang alam ko, 2 grupo lang, meaning more or less e sampu lang kami. Pero yun nga, mali ako. Kalahati ng Franklin. 17 kaming tao na nagkitakita sa McDo. At dahil nga marami kami at the more the merrier ang pinaniniwalaan namin, sabay sabay kaming nagtungo ng Makati.

Dalawang sakay papunta don. Unang sakay. Maarte yung iba, kaya ayun, nagdalawang jeep. nakakatuwa lang dahil sa tuwing magkakasabay yung dalawang jeep, para silang tanga na humuhiyaw pa. Haha. Nagkitakita kami sa Gil Puyat. Medyo exciting at masaya yung parteng iyon.
Una: May taong grasang pagala gala. Grasa talaga. As in. Tapos kung bibitawan pa niya yung shorts nia, malamang e nakita na namin ang kaluluwa niya. Pangalawa: malawakang jaywalking. Hindi ako taga-Makati pero metro lang ang layo at Makati na mula sa bahay namin. At alam kong SOBRANG bawal ng jaywalking. Pero ayun nga, masaya e. Nagjaywalking kami. Masaya. haha.

Pangatlo: Ang barker na kabayo pag gabi. Ewan ko pero nasobrahan ata sa Vetsin si ate e. Sobrang sigla niya. Grabe. Tinalo pa niya ang 10 kabayo na pinagsamasama:D Haha. Tapos, wala pa akming masakyang jeep, kaya nung may malapit na jeep, pinuno lang naman namin siya. Para lang kaming nagfieldtrip. This time, sabay sabay kami sa isang jeep. At masaya.

Nagsara yung pesteng DTI library, 2 pa ang bukas. No choice, tambay kami sa Glorietta. Pero masyado kiaming adventurous. Kaya nilakad namin mula DTI hanggang Glorietta. Grabe, nagmukang disyerto ang Makati, at kami? Camel!

Awa ng Maykapal, nakarating kami ng Greenbelt, tapos Landmark at Glorietta. Mganda ang mga sumunod na nangyari, pero may pangyayaring hindi maganda. Medyo nag-aklas ang mga damdamin ng lahat dahil sa... basta. Tapos nun, yung iba, bumalik ng MaSci kami naman, nagstay pa sa DTI. So yun.

Monday, February 16, 2009

ang sorpresa:)

02.14.09

Nangyari na rin ang pinaka aabanagan ng FRANKLIN:). Ang pinakahihintay na Valentines-NewYear-Christmas-ZTeacher's Day-Birthday Gift namin sa kanya:) Okay ganito ang nangyare.
Nagkasundo ang Franklin na magkitakita sa MaSci, buti na lang asa McDo etong si Sir. Hindi pa exciting yuing parteng yon. Tuloy kami sa pagset-up. Sulat, design, gupit, dikit. Pero, ang look out na si Jael na nasa McDo rin, sinabing papunta na sa MaSci si Sir. Dun nagsimula ang excitement. Haha. Grabe. Takbo kami sa kung saan-saan para lang di makita si Sir. So yun, tuloy na naman ang gawa. Yung boys, nasa Paco Park para kumuha ng kalachuchi. Take Note: Valentines tapos kalachuchi. Haha. After some time, bumalik na rin sila dala ang petals:)

Nagsimula na kaming magset up. Pinabantayan si Sir, at nagkalat ng bulaklak mula sa gate hanggang sa quad. Nagkaroon ng emergency kaya di nakapunta si Ne, Mati at Mang Danny pero naging matino pa rin.

Pinatawag namin kay Mam Carlos si Sir. Tapos, nasa stage kami dala ang banner, gifts at paputok. haha. Alam ko namng naiiyak siya e. Ayaw niya lang sabihin. Haha. Hindi namin laam kung natouch ba talaga siya. Pero sa itsura niya, malamng sa malang. Haha.

Pagkatapos nun, lumabas ang buong Franklin. NagKFC tas nagRob. Ansaya nga e, for the first time e nagkasabay sabay kami:) Masaya ang Hearts Day ko. Hindi man kasama ang someone, nagsaya pa rin ako with Franklin. Ansaya talaga:)

02.16.09

Natuwa naman ako ng bonggang bongga. Haha. Eto naman kasing si Mane, antawag sakin date, PMAE:) - princess mae. Ganun siya kacorny, at ang explanasyon? Sila pa ni Ainna nun, queen niya si ainna, pero dahil mahal niya ko, princesss niya ko. Shit talaga. Haha. Pero yun nga, wala siyang queen ngayon e. Kaya ako na muna. Harhar. Labyou Mane:)

Matagal tagal ko nang namiss ang Mane na kausap ko kanina. Natuwa ako sa kanya ng bonggang bongga. Kaso nga lang. etong loko, hindi na aattend ng prom. Ewan. Bahala siya:)

Yown.
Masaya ako ngayon. Noon, ngayon at magpakailanman. Haha.
Walang pasok bukas. Propsgirl:)

Ilabyou Franklin.
Ilabyou Mane:)

Friday, February 13, 2009

Pre-Valentines Post

Friday the 13. Malas daw. Medyo lang. Pero hindi talaga.

Ayun, natuloy din ang plano ni Ben. Naibigay din ng bonggang bongga ang malaking kisses:) salamat sa tulong ni Sir Zac na malande, Newton friends, at ni Bespren. Akala namin nung una, papalpak na. Pero hindi naman. Haha. Akala mo ako yung nagtapat e no?

So yun nga, sa mga ganitong pagkakataon, ngkakalapit talaga kaming tatlo parati. Ako, si Ben at Bespren. Laking pasalamat ko pa tuloy sa Mahal ni Ben. Pero naging parang timang lang talaga ang lahat. Tinawag ni Sir yung Mahal ni Ben, malamang andun ako at ang Newton Friends. Si sir, hindi pa maka-acting ng ayos, andun daw kasi ako. Tawa ng tawa. Ayun, natawa tuloy siya, di niya napigilan. Tapos, nasa loob si Mahla ni Ben, ang di nia alam, si ben, nasa maliit na tulugan ni Sir. Lumabas siya at ibinigay ang regalo.

Ewan, mas kinilig pa ata si Sir kesa sa amin. Kinulit niya kase ng kinulit si ben. Kung naka score na daw ba. Grabe to si Sir. Malande. Pero siyempre, hindi na nireplayan ni Ben dahil baka kung saan pa mapunta ang usapan. Naku talaga. Ang hindi alam ni sir. Siya naman ang gagawan namin ng surprise bukas. Sana nga, masurprise siya:))

Baka pala matapos ang araw, siyempre, chismisan ulit kasama siya. Bukod sa pangungulit niya e, nagtanong tanong na rin ako..

Ako: Sir, anong favorite color mo?
Sir Z: Anything goes (*tawa*)(*tawa*)(*tawa*)
Ako: may ganun pang nalalaman, ano nga sir!
Sir Z: umm.. si Jake o kinikilig, BLUE. (*tawa*)
Ako: anu bang meron at tawa ka ng tawa ha sir? (*tawa*)
Sir Z: wala lang.. si Jake kasi, kinikilig..
Ako: If i know kinikilig ka rin sir e! iniimagine mo si dreamgrl haha.(*tawa*)
Sir Z: pano mo nalaman yun ha?
Ako: sikreto! (*tawa*)
Sir Z: (*tawa*)(*kilig na ngiti*)
Ako: E favorite song?
Sir Z: songhits.
Ako: anak ng, Mane! si sir bumabanat!
Kaming lahat: (*tawa*)(*tawa*)(*tawa*)
Sir Z: pinagtatawanan nio ko ha.
Ben: hindi, kinikilig kame. (*tawa*)
Ako: ano nga favorite mo sir!
Sir Z: mga rey valera, rico puno, ganun. ung slow lang(*tawa*)


hindi ko rin lubusang malaman bat ba kami tawa ng tawa kahapon. Malamang lamang e dahil yon kay Ben. Haha. Valentines nga kase:)

Happy V-day!

Thursday, February 12, 2009

maligayang araw ng mga puso.

Wala pang 13 o 14. Pero mauuna na ako.

Happy Valentines Day!

Naku habang tumatagal ata e Humahaba na ang listahan ng mga lalaking close ko na mas malandi pa sa babae. Talaga naman. Haha. Si Pao Erald Fred Jake at bagung bago, si Sir Zac. Haha. Kakaiba din talaga ang mga lalaking to e no? Pero since Valentines nga kasi, lumalabas ang mga totoong kulay. Harhar. Anyways, hindi ko iniexpect na mpapagod ako ng bonggang bongga ngayong araw.

Kakatapos pa lang ng CS. So akala ko, uwian na. Matutulog sana ko, tatlong sobrang habang oras lang naman kasi ang tulog ko. Pero yun nga, mali ako ng inakala, nasa Second Floor pa lang ng Main si Ben at Bespren, kitang kita ko na sila. At alam ko na kagad na may gagawin at pupuntahan na naman kami.

Ayun, hindi ako nagkamali. Nagpasama si Ben sa Rob para sa regalo niya sa Mahal niya. Okay lang naman sa kin e. Handa kong ipagpalit ang tulog ko sa mga kaibigan ko. Oha. Haha. That's what friends are for. Ayun nagrob nga kami, pero malamang lamang kinakabahan si Ben, sa kung paano nia ibibigay. At naisipan namin na kunchabahin si Sir Zac.

Pumunta kami ng MaSci at doon nakita si Arvin at Javier na naghihintay sa ibang FB. Kaming tatlo, kinausap na si Sir Zac etong si Sir, may bahid ng kalandian e. Mas kinikilig pa ata samen nila Bespren at Ben yun. At dahil nga sa angking kalandian ni sir, ayun, isasagawa na bukas. Harhar talaga. Tapos, nagstay kami saglit dun sa FB. Medyo pagod sa mahabang lakaran, pero ayus lang. Mga kaibigan yan e. Oha.

Gudlak kay Ben.
Mahal kita Bespren.

Yak, lande.

Gnyt~

Tuesday, February 10, 2009

cheese hopia

Natawa na lang ako sa reaksyon ng clasmates ko dun sa cheese hopia na dinala ko kahapon, akala ko naman kasi, normal lang. Pero dahil na rin dun, mag-eendorse ako, bumili kayo ng Cheese Hopia sa Sonia's sa Tagayatay. Masarap. Swear.

Currently listening to: Save the Best for Last by Vanessa Williams.


Yan yung latest lyrics na naipost ko. Wait, warning: landi post coming. Haha. Napapangiti talaga ako pag naririnig yan e. Cool. Sobra. Sapul mula simula hanggang ending. Hayup. haha. Halos lahat ata ng nasa pesteng kantang iyon e nangyare samen, bukod sa "you go and save the best for last". Ahaha. Shit, bat gnun, anlande.

Habang lumilipas ang mga araw, ayun, papalapit na ang graduation. Next week lang, turn over tapos drama fest, tapos prom, tapos periodic, tapos FAT, tapos practice ng grad, tapos grad. Shit, ambilis lang talaga. Kung pwede ko lang talaga ibalik kahit isang buwan lang okay na.

Alam mo kung bakit? Nag-enjoy ako ng sobra sa apat na taon ko e. Pero sa post muna na 'to, focus ako sa Franklin.

Aamin ako, nung March at April last year, nawindang ako sa section ko. Parang Franklin? Bat naman ganun? Walang gustong makipagpalit saken kase nga Franklin. At, grabe katapat talaga nun ang hindi magagandang salita. Akala ko, hindi ako mag-eenjoy. Akala ko, mabibilang lang ako sa maliit na grupo kung saan outcast ang hindi tulad ng karamihan. Iniisip kong mahihiwalay ako sa iba, taong hindi makakakausap sa boys, ietchapwera ng girls at etc.

Ngayon, hindi ko sinasabing lahat, pero karamihan ng premonition ng ibang tao at premonition ko e nagkatotoo. Totoo ngang puros kalokohan, at hindi magagandang pangalan ang nakakakabit sa min ngayon, totoo ring hanggang ngayon e napatunayan ng ibang tao na buti na lang at hindi sila sa franklin napunta. At totoo rin, na laman kami ng iba't ibang balita.

Pero, panlabas yon, kumbaga, yon ang image namin sa ibang tao. Yun yung tingin ng ibang tao. Pero para sa akin, ewan ko lang sa iba. Nasiyahan ako sa Franklin. Nung una, nahati kami sa 4 na grupo. Ang Main Boys, Main Girls, Politicians at yung huli, parte talaga ng main e, nahiwalay lang dahil kay Buri. haha Buri. haha. Sa pangalan pa lang, alam na. Pero malamang lamang, nag-iba ngayon. Merge na lahat, ang nakakalungkot lang, hati pa rin minsan, main Boys at Main Girls.



Pero okay pa rin. Girls na talaga ang mula nung una e kasama ko talaga.Yun sila Mama, Ivo, Vernisse, Ellaine, Fay, Tomas, Baby Ja, Pinar, Jen lang yung mga kasaksama ko dati e. Ngayun, halos lahat naman ata e, masarap ko nang nakakkwentuhan maliban nga lang ke Mong. Tumawa, tumambay, magcram at makipagchismisan kami. Mapag-usapan ang lahat ng kwentong alam. Lately na lang ng mapalapit ako sa boys, nakipaglokohan, biruan, kwentuhan at chismisan na rin. Sila Arvin, Imman, Day, Pao yung mga sa ngayon e nagshshare na ng parte ng mga pagkatao nila. Sila Javier, Laiz at JA naman e, okay na din dahil dalawang taon ko na sila kasama. Si Fred na 3 taon ko nang nakakausap, ang pinakamamahal kong si Ubas na ubod ng bait at ang grupo nila Romill na bonggang bonggang characters ng SpongeBob. Natuwa ako talaga.



Shit, putol na muna ako dito. Masyadong mahaba. Bukas na ang continuation.



P.S.

Mahal na mahal ko rin ang nag-iisang Zacarias Bangayan:)

Friday, February 06, 2009

Ang afterMath

Ang ganda ng simula ng araw ko. MISA. First thing in the morning si Lord:)

Ito yung isa sa mga gusto ko sa MaSci e, banal. Every first friday, may misa. Siyempre, para alagaan ang "Spiritual Health" ng mga estudyante, kahit na pagkatapos ng misa e bumabalik na ang sungay, buntot pati tinidor namin. Anyways, yun nga, maganda talaga ang simula. Dapat bigayan ng card ngayun e. Pero ang magaling kong adviser, tinamad gumawa tapos may mga 3 teacher pa ata ang di nagpapasa ng grades, pero okay pa rin, mabait si Sir bangayan, binasa niya sa amin yung mga grades namin. At siyempre, nawindang windang ako sa grade ko sa Eco, Elec lalo na sa Calculus at Finite Math! Hindi dahil sa nagpapababaan sila, kundi bonggang bongga ang grade. Haha. (Warning: Ang mga susunod na mababasa ay may bahid na ng kayabangan. Pero totoo naman e. Haha:))

So ayun, yung Eco at Elec, 91 at 90 respectively. Tapos isa sa mga kahindikhindik e ang Calculus, from 83, to 91! Harhar. Himala talaga to kung tutuusin e, pero siyempre, masarap ang feeling na ako ang gumawa ng ganong uri ng grade, at, TAKE NOTE: Calculus yun mehn, hindi lang yun ginagapang kay Mam Diaz, para makakuha ka ng line of 9, kelangan mong umiyak ng dugo! haha, pero mas nawindang ako sa Finite Math --Mam Gallardo. From 84 to 94! Shoot, unang beses ko magkaroon ng ganyang uri ng transition ng grade, kahit si Mam Galalardo e nawindang din. Grabe, Thank you Lord talaga:) Siyempre, nagpapasalamat ako sa nasa Itaas sa pagbibigay sa akin ng pagkakataong bumawi sa mga grade kong kulang na lang e imeet ang Diablo sa sobrang baba. Thank you Lord talaga!

Pagkatapos ng araw, kumain kami sa Mcdo nila Mama, Tomasa, Donna at Baby Jael. Ayun, napahiya, nauntog at nag-ingay ako. Haha. Puro MaScian pa naman yung nandun. Harhar.

Si Paolo at Erald ay Malande.

Haha. Dapat kahapon ko pa to pinost e. Pero tinatamad ako. Kaya ngayon ko ipopost. Haha.

Ako, pag lumande, hindi ko ipapahalata kahit na halata na ng kapwa ko babae. Pero siyempre, "mild" lang, wag wild, kase pag ganun, ampangit na ng tawag sayo. Pero ako na ang nagsasabi, ang lalake, pag lumande, LANDE talaga. Walang ibang arte. LANDE. Parang itong dalawang to. Akala mo, pag nasa loob ng clasroom mga taong walang ibang alam kundi kalokohan, pero shet, matindi pa nga tong mga to saken e. Lalo na yung isa. Sayang, bawal magbanggit ng pangalan e. Pero, kay Erald at paoLande, gudlak.

Wait, kailangan ko pa bang sabihin na natuwa ako sa kanila kaya ko pinost ang mga taong yan? Haha. Sa tingin ko hindi na:D

Save the Best for Last

Sometimes the snow comes down in June
Sometimes the sun goes 'round the moon
I see the passion in your eyes
Sometimes it's all a big surprise
'Cause there was a time when all I did was wish
You'd tell me this was love
It's not the way I hoped or how I planned
But somehow it's enough
And now we're standing face to face
Isn't this world a crazy place
Just when I thought our chance had passed
You go and save the best for last
All of the nights you came to me
When some silly girl had set you free
You wondered how you'd make it through
I wondered what was wrong with you
'Cause how could you give your love to someone else
And share your dreams with me
Sometimes the very thing you're looking for
Is the one thing you can't see
And now we're standing face to face
Isn't this world a crazy place
Just when I thought our chance had passed
You go and save the best for last
Sometimes the very thing you're looking for
Is the one thing you can't see
Sometimes the snow comes down in June
Sometimes the sun goes 'round the moon
Just when I thought our chance had passed
You go and save the best for last
You went and saved the best for last

Thursday, February 05, 2009

broken friendships.

Pride. Pride. Pride.

Ilang mga pagkakaibigan na ang nakita kong nawasak. Yung isa, halos mag2taong pagkakaibigan, yung amin, halos mag3 taon at yung isa pa, mag 4 taon na. Pero kahit gaano pa nga kahaba ang mga pinagsamahan, ayun, nawasak pa rin. Hindi ko alam kung sa isang side lang ako nakatingin pero sa mga nalalaman ko kasi, puros isa lang ang dahilan --PRIDE. Hindi ko nga alam kung bakit meron nu e. Badtrip. Alam ko namang sa bawat away, hindi lang isa ang may kasalanan, pareho kayo. Pero naman masyado namang common ngayon ang pride? ang pairalin ang ego ng sobra sobra? Hindi ko sinasabing "sila" lang ang gumagawa nun. Ako rin naman e, at si Karla at si Imman, at si Palconit, at si J.A. at sila Jaycee, Erald at iba pang boys. Minsan sa pagkakaibigan, kelangan mong isuko ang lahat. Ang lahat lahat, pero dahil sa pesteng pride na yan, ang mga nasirang pagkakaibigan, baka di na mabalik.

Nakakatakot talaga, pero may magagawa tayo? Human Nature na yan e. Wala na. Pwera na lang kung Makakaya mong lunukin ang buong sarili mo, yun, pwede pa. Pero kahit papano, ayaw ko, ni Imman at ng ibang boys pa ring sumuko sa ganitong problema. Kasi sa kahit UBOD ng laki ng away, may pinagsamahan pa rin kayo e. Kumbaga sa 100% na nararamdaman mo, meron pa rin kahit 0.01% na umaasa kang maibabalik ang mga nawala na. Maibabalik pa kaya? Walang kayang sumagot.

Pero yun nga, graduation na e. Ngayon pa nangyare.

Tuesday, February 03, 2009

Naalala mo pa?

Naalala mo pa?

Nung unang beses tayong nagusap ng masinsinan sa may istasyon? Nung unang beses tayong naglakad ng sabay para lang mag-usap ng mga bagay bagay? Nung pagkakataong isinawalat mo sa akin lahat ng nasa isip mo kahit dalawang buwan pa lang tayong magkaklase? Nung mga panahong madalas kong lapirutin yang tiyan mo? Nung nagsimula na rin akong sabihin ang lahat sayo? Nung araw na tinawag na mo ako na pinakamahalagang tao sayo? Nung araw na unang beses mong matulog na nakasandal sa babae? Nung mga araw na sabay tayo palagi umuwi para magkwentuhan? Nung araw na nag-iyakan tayong dalawa sa bus pero nalaman lang natin na umiyak ang isa’t isa kinabukasan? Nung araw na sobrang nagalit ako sayo dahil pumatol ka sa babaeng ayaw ko para sayo at ang feelingera ko nun? Nung araw na nagmamarunong ako sayo pero kahit ganun e sumunod ka pa rin kahit konti? Nung araw na nagpasama ka sa akin nung gabi para bumili pala ng regalo para sa akin din pala? Nung araw na kahit sobra sobra yung hinihingi ko e naibibigay mo pa rin? Nung mga pagkakataon na iniwan na ako ng lahat ng tao pero hindi ka umalis? Nung mga araw na baiw na baliw na ako kakaisip pero wala ka pa ring sawa na kausapin ako? Nung mga pagkakataon na malungkot ako dahil sa kalandian tapos ikaw pa tong nag-aadvise saken? Nung mga pagkakataon na napakaOA ko para hindi ka pansinin dahil lang nagtago ka ng isang pangyayari saken? Nung araw na iyak na ako ng iyak pero hindi ka umalis? Shit ka, sana hindi ka pa rin magsawa gawin ang lahat at maalala mo pa rin.

Hindi ko alam, namimiss ko na talaga ang taong gumawa ng lahat ng bagay na ito. Lahat ng bagay na napagsamahan na namin. Lahat. Nakakainis nga e, hindi ko tuloy alam kung nagOOA lang ako dahil namimiss ko ang bespren ko o dahil ba sa lahat lahat ng bagay na ginawa niya sa akin, ang hindi ko alam, mahal ko na pala ang gago. Andami na. Soooobrang dami na ng mga pinagsamahan namin, alam ko, wala pa to sa kalingkingan ng iba pa niyang kaibigan, pero para sa akin, walang kapantay ang mga yon.

DRAMAAA>.<

Wala akong maipost ng matino. Basta malungkot ako tuwing uwian dahil miss ko na siya. IEWWW. Lande. Sa ngayon, gusto ko muna magpasalamat sa mga pinakamamahal kong kaibigan, si JakeMATI at si pauBHE:)

Monday, February 02, 2009

Kalahating baso ng tubig.

Nalunod sila masyado sa kalahating baso ng tubig.
-C~

Nung una, hindi ko talaga alam ang ibig sabihin at kahalagahan ng kasabihang to. Pero, nakita ko rin kung ano talaga ang kahalagahan niyan dahil sa isang kaibigan. Hindi na ako magbabanggit ng pangalan, pero natawa ako kaninang umaga nang malamang parehong pareho ang ilang mga hinaing namin sa buhay. Tulad ko, nagkaroon din ng lamat ang relasyon niya sa isang kaibigan dahil sa... kalahating baso ng tubig. Nakakatawa talaga, magkaibigan nga sila no?

Harhar, change topic, gusto kong humingi ng paumanhin sa blog ko, antagal niang naisatambay dahil sa plurk, na bagong "social website" ng bayan, hindi talaga buong bayan ang nahuhumaling sa plurk, pero tama na nga sigurong tawagin ko ang sarili bilang isa sa mga init na init pataasin ang karma. Haha, malalaman mo ang terms na yan pag nag plurk ka:))

Ngayong araw na to, kung pagbabasehan ang academics at franklin at friends, perfect-- almost. Ayoko namang sabihin na soooobrang perpekto ng araw ko e, medyo lang. Siyempre, ngayon kasi, sinusulit ko talaga bawat segundo ko kasama ang mga kaibigan, alam ko naman kasing bilang na ang oras ko kasama sila. Kahit papano, alam ko naman na may iba akong makikita pa rin sa college, pero, iba pa rin kasi pag nasa loob ka ng perimeter ng MaSci at kasama mo sila e, masaya. Soooooobra~

Pero speaking of friends, miss na miss ko na talaga ang taong naging best friend ko ng bonggang bongga, ewan ko kung nag OOA lang ako masyado, pero, ewan, hindi ako nasanay sa kanya ngayon. Sabi ni Mati, na isang mabait na kaibigan din, lagi lang daw kasing stressed yon. Presidente kasi, pero.. basta, namiss ko tuloy si Mane:)

Isa pa palang nasa isip ko na gusto kong ishare ay si Mimi (codename lang din, pero, nabanggit na siya sa blog ni arvin before) Natuwa ako sa angking tapang niya sa pagtatapat ng nararamdaman sa lalaking gusto niya. Sosyal nga e, siya ang nagtapat, oha. Pero humahanga ako sa kanya, bihira ang gumagawa nun, kakaiba talaga yun si Mimi:)

Hanggang dito na muna ako, at magpplurk na muna~

neyslove~