Paalam na:(

Masyado nang bumibilis ang araw.

Hindi ko na nga namamalayan na yung magpopost-ako-may-sense-man-o-wala-basta-maikwento-ko-lang ang-lahat-dahil-gusto-ko-nakalagay-dito-lahat promise ko e sinira ko rin. Ewan promises are made to be broken e. Ewan ulet. Haha.

Nagsimula na kaming magpraktice ng graduation. Nung una, naexcite ako ng bonggang bongga dahil hindi ko na makikita yung mga sadistang muka ng mga teacher ko. Tuwang tuwa pa ko before e. Pero ngayon na panlimang araw na, narealize ko na nakakmiss din pala ang magklase. Nakakmiss din pala yung mga panahong nagtataas ka ng kamay para magpasikat sa teacher mo, mga panahong, sisitahin ka ng teacher mo kase hindi ka nakikinig sa kanya o kaya yung mga panahon na nakapandaya ka na't lahat sa test e hindi ka pa pumasa (pero di naman ata nangyari yon.haha)

Ngayon pa lang, namimiss ko na yung mga bagay na yon, exciting yung graduation e, yung college ganun din, pero pag binabalikan ko ngayon bawat sandali ng buhay ko sa high school, feeling ko, wala nang mas dabest pa. Andami kong natutunan, naranasan, naramdaman at kung anu-ano pa.

Ngayon, pinapractice pa lang namin yung We Are One, naluluha ko. Ang galing nung kanta e. Parang pansimbahan nung una, sabi nga ni Ubas, background yun habang nagkokomunyon, pero bawat linya dun sa kanta, tagustagusan. Inaabangan ko na nga yung luha ko sa graduation e. haha.

Mamimiss ko talaga lahat sa MaSci, pero meron ding mga hinde. haha. E pot*, meron na kong halos singkwentang kaibigan na magPPLM. Ang malupit pa, kalahati ng populasyon ng Prnkln, PLM AT ACCOUNTANCY silang lahat. Shet, haha, kulang na lang, tawaging 4-Accountancy ang Prnkln. Haha. Pero joke lang na di ko sila mamimiss. iba pa rin kasi pag magkakasama kayo sa loob ng perimeter ng MaSci e. Sobrang iba non. Mahal na mahal ko ang buhay high school ko. At kung pwede lang akong gumawa ng listahan ng lahat ng tao, bagay, lugar, oras at pangayayre na mahal na mahal at sobrang mamimiss ko, e gagawa ako. Kaso nga lang. Baka nakagraduate na ko ng college di pa tapos yunXD

honesty.RUTHER.
PRNKN~
HERTZ:DDDDDDDDDD

Ay, ayoko pa tapusin yung post, kaso, hindi mapapantayan ng blog na to ang bugso ng damdamin at ng bunganga ko. Mamimiss ko lahat. lahat lahat:'(

Ikaw, wala kang mamimiss?

And when it's time to meet again,
I'll know you by your name
for a friendship lasts forever
and forever stays the same