Lahat kami ay nagexpect ng isang memorable na recollection. At hindi kami binigo ng tadhana. Nagkaroon kami super duper ubod at sobrang memorable na recollection. Reconciliation. Reflection. at kung anu-ano pang Re.
Marami akong natutunan. O mas mayabang kung sasabihin kong marami sa mga tinuto ni Bro. Abel ang alam ko na pero binaon ko lang sa kawalan. Nakapagreflect kaming lahat. Maliban lang siguro sa isa na sa sobrang cool e kinain na ng coolness nia ang mga drama nia sa buhay. Pati boys nga humahagulgol na e, siya, cool pa den. yan si jael. Haha.
Pagkatapos ng dalawang oras na pagluha, binigyan kami ng time ni bro para magsalita-- para makapagpasalamat at humingi ng tawad sa mga nagawan ng kasalanan sa Prnkln. Lahat kami nag-enjoy sa Prnkln e. Sobra. At hinding hindi ko makakalimutan ang Prnkln. Swear.
Nag baccalaureate, tapos, may mga speaker na sumunod. Mehn, isa dun si Pred:) At magaling siyang speaker. Tapos nun, natapos na din ang 3rd to the last day ko sa MaSci.
Ewan, pero kasabay siguro ng mga luhang umagos sa mga mata namin ang sakit, excitement at saya na nararamdaman namin. Habang tinatype ko ang bawat pangyayari sa mga huling oras sa masci, masarap mag reminisce. pero, sabi nga, memories are nice. But that's all they are.
:( I'll miss masci to the highest level.
Sorry at salamat sa lahat. mamimiss kita at mahal din kita:) Gudnyt.
-sorry at salamat din:(
IL237426
No comments:
Post a Comment