to Re--

Recollection.

Lahat kami ay nagexpect ng isang memorable na recollection. At hindi kami binigo ng tadhana. Nagkaroon kami super duper ubod at sobrang memorable na recollection. Reconciliation. Reflection. at kung anu-ano pang Re.

Marami akong natutunan. O mas mayabang kung sasabihin kong marami sa mga tinuto ni Bro. Abel ang alam ko na pero binaon ko lang sa kawalan. Nakapagreflect kaming lahat. Maliban lang siguro sa isa na sa sobrang cool e kinain na ng coolness nia ang mga drama nia sa buhay. Pati boys nga humahagulgol na e, siya, cool pa den. yan si jael. Haha.

Pagkatapos ng dalawang oras na pagluha, binigyan kami ng time ni bro para magsalita-- para makapagpasalamat at humingi ng tawad sa mga nagawan ng kasalanan sa Prnkln. Lahat kami nag-enjoy sa Prnkln e. Sobra. At hinding hindi ko makakalimutan ang Prnkln. Swear.

Nag baccalaureate, tapos, may mga speaker na sumunod. Mehn, isa dun si Pred:) At magaling siyang speaker. Tapos nun, natapos na din ang 3rd to the last day ko sa MaSci.

Ewan, pero kasabay siguro ng mga luhang umagos sa mga mata namin ang sakit, excitement at saya na nararamdaman namin. Habang tinatype ko ang bawat pangyayari sa mga huling oras sa masci, masarap mag reminisce. pero, sabi nga, memories are nice. But that's all they are.

:( I'll miss masci to the highest level.

Sorry at salamat sa lahat. mamimiss kita at mahal din kita:) Gudnyt.

-sorry at salamat din:(

IL237426

REBONDED ka kasi, neng.

**Ang kasunod na post ay dapat kahapon, kaso, nawalan kami ng net. Haha.
032409

Ayun, rebonded nga ako.

That's all. Sh*t.

Ayus yung simula nung araw e. Hindi ko masisisi yung mga kaklase at mga naging kaklase ko nung makita nila ako. Isang taong di marunong gumamit ng suklay ang rebonded na ngayon. Amazing di ba?

Aminado ako, kamuka ko talaga si Arnel Pineda. Ako pa nga nagsabi sa mga kaklase ko nun e. sanay na kong tuksotuksohin, at kahit kelan, di ako iiyak kung MABABAW lang ang pantitrip na ginawa mo saken.

Yung nanngyare kanina sa audi, tingina, mababaw yun? Halos lahat na ata ng tao sa likod ko pinagtatawanan na ko, tapos kinunchaba pa yung nasa harapan na wala namang kinalaman. Sobrang galit ko pa kasi ang mga nagpasimuno, MGA KAIBIGAN ko. Yun pa masaklap e. Sangkatutak na mga kabatch mo yung nandun, tas pinahiya ka ng mga tinuturing mong KAIBIGAN. Alam ko kung ano ang ibig sabihin ng joke mga pre, at alam ko rin na may limitasyon yun.

Masyado na kong dehydrated kanina, at dumagdag yon sa pagiging hypersensitive ko, hindi ko na napigilan na umiyak. NAPAHIYA+PASIMUNO ANG MGA KAIBIGAN+DEHYDRATION. Naiyak ako ng bonggang bongga. Hindi ko na napigilan e. Napikon na ako. Buti anjan sila Ellaine, Nik, Mama, Ivo at Vernisse na nagtago saken habang umiiyak. Masakit talaga saken yun e. Nabadtrip talaga ko.

Pero, nung practice na, tinigil ko na. Tama na ang 5 minutes na pag-iyak. Ayus na yun. Naka kanata naman ako ng maayos. Nakapagpractice, tas natapos na din. Mamulamula yung mata ko kaya di ko masisisi na halata pa rin na naglupasay ako. Haha.

Natouch ako sa PRNKLN. Sa lahat ng girls,na todo comfort, mga KAIBIGAN talaga. Pero mas natouch ako sa boys, sa FB. Unang lumapit sila Javier, Agaton, Laiz at Pao. Tapos na ko umiyak, pero nung nakita ko na kahit sangkatutak na tao ang nantitrip sa'ken meron pa ring mga tao na kahit gagagogago e may puso pala at nagkecare sila sayo. Ayun, naiyak talaga ulit ako. Haha. Pota, iyaken.

Sinabi ng girls sa FB ung nangyari, haha, sa sobrang haba ng buhok ko, pinaringgan nila yung mga taong yun, pero nung una, akala ko walang natamaan e. Meron pala. (kwento ko mmya) Pero ang pinakanaiinis akong parte, alam nung lahat ng taoung yun na nasaktan ako. Yung Newton, sa pamumuno ni Peter, nagsorry. Pati ung mga taga-ibang section, lumapit para humingi ng pasensya. Pero yung isang tao, na isa sa mga taong nakakita sa'ken, isa sa mga taong iniexpect kong magiging sensitive sa nararamdaman ko ang hindi ko man lang naringgan ng Sorry.

Naghintay ako ng buong araw dahil akala ko, hihingi siya ng tawad. Pero pota talaga e. Ni text o chat wala akong natanggap. Siya pa naman yung PINAKAMATALIK KONG KAIBIGAN sa lahat ng nantrip.

Madali akong magalit e, pero kung gaano ako kabilis magalit, ganoon din ako kabilis magpatawad kung hihingi ka ng tawad. T`ina. KAIBIGAN kita. Pero tinalo ka pa ng mga taong ni hindi ko man lang naging kaklase. Badtrip talaga. Napakainsensitive mo kasi e. Leche.

Ang good side lang siguro nung nangyare, nakita ko na ang sa Prnkln, yung mga lalake, pag gaguhan, sila yung mga PINAKAGAGONG makikilala mo. Pero kung pabaitan, tataluhin nila pati mga anghel sa langit. Yung girls naman, parang lalaki ang din, pagtitripan ka na parang wala kang halaga sa kanila. Pero pag kailangan mo sila, mabilis pa sila sa kidlat:) Salamat kela Nik, Ellaine, Vernisse, Ivo, Mama, Jen. Salamat din kay Pao, Arbin, Jaycee, J.A., Erald. Mahal ko kayo:)))

032509

Ayus ung CAT grad e. Dabest ung grad e. Mag-iisang oras kaming tinusta. Tapos, gitna pa ng buong quad yung Prnkln. Feeling ko nga, naglalaro ng darts yung mga nasa araw e. Bull's eye kami. Badtrip. Ts yung buhok ko pang rebonded e kinailangan kong ipitan. Okay lang, marami akong karamay. Haha.

Pagkatapos ng pagpapaaraw at kung anuano pang kaechosan, nag present na, una yung roentgen. Tas dahil magaling kami, volunteer kami, pangalawang magppresent. Ayus yung presentation, kami mismo, natawa sa lakas ng loob ng boys, may choreo pa kami. ALAPAAP e, pang mga tarantado. kaya nga yun yung kanta para sa amin e. Haha.

Kahit papano, sana e nagenjoy yung iba sa presentation, kasi kami mismo, tuwang tuwa. Haha.

Tapos nun, preperation na ng food. Boodlefight. Masaya yun, inoven pa yung kanin sa quad. Lumamig daw kasi. haha. Natawa nga kami e. Kami yung kumamay dun sa kanin, pero sarap na sarap pa kaming kumakaen. lalo na si Arbin, di kasi siya masyadong gutom e. Nagkakagulo na yung mga tao sa paligid niya, siya, kumakain pa rin. haha. Tapos nun, pinablindfold na kami. May pinainom na C2 na may sili sa iba, pero kami di nakainom. HAHA.

Tapos, basaan na, masaya e. yun nga lang, wala na kaming extrang bra at panti. Haha.

Tapos nun, nagMcDo ulit Prnkln. Sampu ata kaming nagMcdo. Masaya. Walang katapusang tawanan. Dumating pa ang Linnae na jinoinan nila Ubas, pinaingay naming lahat ang McDo:))

Paubos na ang araw, ayokong isipin e. Ang gusto ko na lang, sulitin yung natitirang moment with friends:))))

---------------------------------------------------
PG: Kamusta na ang iyong......?
A: Wala pa din e. Badtrip nga e.
PG: Makipagbati ka na?
A: Shit, ako may kasalanan?
PG: Wow, magshota ba kayo? Haha.
A: Hinde, pero alam mo, una sa lahat, hindi ako yung may kasalanan, ako yung nasaktan e. pangalawa, Kaibigan ko siya, ang hindi ko alam, kung ganun din siya. Leche talaga.
PG: Ilang araw na lang kayong nagkikita, makakya mo bang matapos ang taon na walang closure?
A:....
A:....
A: Hindi naman kami magshota diba? Kaibigan lang yun. Period.
---------------------------------------------------

Eto pa isa o.
---------------------------------------------------
Naglalakad kami papuntang McDo.
NB: Uy, si arnel Pineda o!
PQ: Shhhhh. Tama na.
NB: Ay, jeremae, sorry a. Baka mabugbog kami ng Prnklin Boys e.
NB: oo nga, oo nga, sori jeremae.
---------------------------------------------------

Haha. Natawa naman ako sa pangalawa. Pero, mahal ko talaga si peter quetulio e. period.

Dabest yung magandang lalake na kausap ko sa una. Tas ako, walang kwentang kausap. Haha.

Paalam na:(

Masyado nang bumibilis ang araw.

Hindi ko na nga namamalayan na yung magpopost-ako-may-sense-man-o-wala-basta-maikwento-ko-lang ang-lahat-dahil-gusto-ko-nakalagay-dito-lahat promise ko e sinira ko rin. Ewan promises are made to be broken e. Ewan ulet. Haha.

Nagsimula na kaming magpraktice ng graduation. Nung una, naexcite ako ng bonggang bongga dahil hindi ko na makikita yung mga sadistang muka ng mga teacher ko. Tuwang tuwa pa ko before e. Pero ngayon na panlimang araw na, narealize ko na nakakmiss din pala ang magklase. Nakakmiss din pala yung mga panahong nagtataas ka ng kamay para magpasikat sa teacher mo, mga panahong, sisitahin ka ng teacher mo kase hindi ka nakikinig sa kanya o kaya yung mga panahon na nakapandaya ka na't lahat sa test e hindi ka pa pumasa (pero di naman ata nangyari yon.haha)

Ngayon pa lang, namimiss ko na yung mga bagay na yon, exciting yung graduation e, yung college ganun din, pero pag binabalikan ko ngayon bawat sandali ng buhay ko sa high school, feeling ko, wala nang mas dabest pa. Andami kong natutunan, naranasan, naramdaman at kung anu-ano pa.

Ngayon, pinapractice pa lang namin yung We Are One, naluluha ko. Ang galing nung kanta e. Parang pansimbahan nung una, sabi nga ni Ubas, background yun habang nagkokomunyon, pero bawat linya dun sa kanta, tagustagusan. Inaabangan ko na nga yung luha ko sa graduation e. haha.

Mamimiss ko talaga lahat sa MaSci, pero meron ding mga hinde. haha. E pot*, meron na kong halos singkwentang kaibigan na magPPLM. Ang malupit pa, kalahati ng populasyon ng Prnkln, PLM AT ACCOUNTANCY silang lahat. Shet, haha, kulang na lang, tawaging 4-Accountancy ang Prnkln. Haha. Pero joke lang na di ko sila mamimiss. iba pa rin kasi pag magkakasama kayo sa loob ng perimeter ng MaSci e. Sobrang iba non. Mahal na mahal ko ang buhay high school ko. At kung pwede lang akong gumawa ng listahan ng lahat ng tao, bagay, lugar, oras at pangayayre na mahal na mahal at sobrang mamimiss ko, e gagawa ako. Kaso nga lang. Baka nakagraduate na ko ng college di pa tapos yunXD

honesty.RUTHER.
PRNKN~
HERTZ:DDDDDDDDDD

Ay, ayoko pa tapusin yung post, kaso, hindi mapapantayan ng blog na to ang bugso ng damdamin at ng bunganga ko. Mamimiss ko lahat. lahat lahat:'(

Ikaw, wala kang mamimiss?

And when it's time to meet again,
I'll know you by your name
for a friendship lasts forever
and forever stays the same

Let's start again.

11:30 na, pero hindi pa sumasagi sa utak ko ang matulog. Sa ngayon kase, masaya, walang school works na inaalala maliban sa requirements for clearance. Hindi na masyadong mabigat. Medyo okay na.

Sometimes we think we're part of someone's life.. We share things with them, spend time with them, and gather good memories with them. Then suddenly, they'll show you that no matter how much you want themto be part of you, it cannot happen. Inspite of what you've been through together, you'll still realize that you're strangers as you always have been.

Sa madaling salita, antawag diyan feelingera. haha.
Nung una, hindi ako naniniwala sa forwarded message na yan. Syempre, close mo na yung tao e. Andami nio nang napagdaanan, tapos malalaman mo, wala pa pala sa kalingkingan ng taong yun yung mga bagay na alam mo sa kanya. Best Friends for Life na e, tapos yun pala, joke lang.

Mahirap makaramdam ng ganun. Ayokong tawaging feelingera yung mga taong naka experience nun, hindi naman kasi nila sinasadyang umasa, yung tipong ibinigay na nila lahat kase akala nila BFF na sila, tapos hindi pala. Kawawa yung mga taong yun, pero sinong may kasalanan?

Siguro sa isang banda, may kasalanan talaga yung taong nagpaasa. Hindi siya naging sensitive sa nararamdaman ng isa, hindi niya inisip kung anong pwedeng epekto ng mga ginagawa niya. Pero, kung iisipin ulit, may kasalanan din naman yung umasa. Tanga siya e. hinayaan niyang basta basta na lang umasa sa ganun. Leche ewan.


Sh***************t. Mahirap talaga pag dumaraan sa problema. Pakorni na ng pakorni.
Mas gusto ko pang chismis na lang ang pag-usapan kesa sa idiscuss ang mga problema ko.
Gayunpaman, marami pa ring salamat sa mga taong walang sawang nakikinig sa mga hinaing ko sa buhay.

Tomasa.Vernisse.Fred.


Miss na kita:(

Magkaibigan kami. Promise.

habang nanlilimahid ako sa pawis kahit 2 electric fan ang nakabukas (wala na kaming aircon e ba't ba? haha.) magpopost ako. Nawindang lang talaga siguro ako.

030609
Turn over ng MaSci. At JS Prom na ewan na din. Masaya ako nung turn over e. May vanity session kasi muna kasama si Sir Bang. Tapos, may picturan pa kasama yung prankleen after. Ayos yung pre-turn over. Haha. Natuwa pa rin naman ako nung Mismong turnover na. Nakaktamad lang talaga yung ibang nag bequeath. Pero iba yung kay Ace. haha. Astig. Kahit na medyo hindi nagustuhan ng iba dahil di daw pormal:

Kapartner ko si Bovi. Enjoy siya kasama. Masyadong tahimik pero nakikiride pa rin. Nilagyan pa nga niya ng feathers yung rose ko e. Bongga. Haha. Salamat kay Kamille Miranda sa pagpapahiram ng boypren niya sa sandaling panahon. Haha.

May afterparty yung Turnover. Yun daw yung prom. Nag-enjoy naman ako. Kasama ang prankleen. Masaya talaga sila kasama. Nagpapikchur pa kami sa lower years. At syempre, kasama dun si Bovi. Nagkainan kami sa kwarto ni Sir Bang. oha! Ambaet no? grabe. Hindi nagtagal nag-uwian na rin kame:D

Saturday, dapat ay magiging part na ko ng kasaysayan kaso, masyadong maraming pagsubok ang pinagdaanan ko nung sabado. Ayun, mapurnada ang date ng kuya ko at ng girl friend niya. Di rin natuloy yung panonood ko kasama si Adrian. (Shet talaga, nang-inggit pa si Aids pagkapasok) Pero okay lang birthday ni Papa. Binigyan niya ako ng ift. Pero secret ko lang muna yon. haha. basta ang ganda ng gift:))

Edi ngayon, Monday na. Umaga pa lang, naging busy na agad ako sa pesteng practial sa Mapeh. Tapos di pa pala ko nagsusubmit sa Elec. Tapos, nung hapon, nalaman kong highest ako sa periodic sa CS pero mababaliwala yun kase 70 ako sa project namin ni Mama Velina na Cd. Ewan, bagsakbagsak na ata ako ngayong last quarter e. Pagkatapos kong bumawi nang halos 30 points sa lahat ng subject nung nakaraan, parang binawi ko uli yon. Badtrip talaga. Katam:

Pero, marami ring medyo maganda at nakawiwindang na pangyayare. Una nagpagupit ako. Oha. Pangalawa, ElecCom ako, kaya lalong mas busy. Pangatlo, nagulat talaga ako kela Acantilado. Maraming salamat talaga ARVIN.

Sinabi lang naman kasi ni Arvin ang aking medyo secret na sekreto. Grabe, nalaman tuloy ni JA at Pao. Iniintriga tuloy ako ng Boys. Siyeeeeeet. Oy mga "shong" (haha) eto ang katotohanan a.

SAi ano at ako ay magkaibigan. nagkataon lang na pareho kaming walang lablayp ngayon. Medyo close talaga kami nun, third year pa. Kaya hindi na bago saken ang iniisip ng iba. Nawindang lang talaga ako sa sinabi nio. Haha. pero promise, wala talga. Minsan nga, naisip ko pag magkasama kame, para lang kaming magkumpare e. Haha. Muka ba kong nagsisinungaling. Oo, tama. Pero konti lang, konti lang talga. Anuman ang meron kame, ako lang ata ang meron. (pota.gets?) Basta. Mahirap iexplain. Sa kanya muna ako magpapaliwanag bago rito. Period.

Pero napag-usapan na rin ang mga ganyang bagay, gusto ko talaga magsorry kay Aids, sorry talaga kanina a. Alam ko, tapos ka na sa mga bagay tungkol sa kanya, pero, basta, sorry talga:(

Masyado nang naghahang ang comp. bukas uliot:)
Nyt.

Sinusulit na.

MASAYA talaga. Bongga.

Natapos na ang periodic, pero alam ko na di pa tapos ang lahat. Una, bukas ang pasahan ng grades ng teachers pero bukas pa lang ako magpapasa nung iba kong requirements. Pangalawa, nashishitan ako sa pesteng clearance, dun kasi lumalabas ang arte ng mga teacher, pero ikaw, wala kang magawa, kahit tumalon pa sa building para maclear, kelangan mong gawin. Bawal tumanggi. Pangatlo, walang katapusang pag stay sa audi para sa GRAD SONG, impyerno pa namn dun, kaya ang iniisip ko nalang, bonding moment with friends yun:D

March 4 na, 27 days minus Saturdays and Sundays na lang ang natitira, natatkot, naiiyak, naeexcite, natutuwa at nalulungkot ako sa araw na yun. Marami masyadong pwedeng maging epekto yun e. Kaya ngayon, sinusulit ko talaga ang oras kasama mga kaibigan. Etong isheshare ko, kung pano ko sinulit ang araw na to.

Pagkatapos ng test, tambay sa Franklin, mga sampung beses din akong naghilamos kase nanlilimahid ako. Seryoso yung buong sentence. Promise. Pero pagdating ng one, Akala ko may meeting kami, kaya, pumunta na ako sa M12. Kaso nga lang joke lang pala, ang nangyare, nakipagkwentuhan ako sa aking friends.

Kasama ko si Karla. Tapos andun si Nikki. Dumating si Jedd at si Adrian. Kaso umalis din si Jedd, natira kaming apat, naglaro ng spot the different. Haha. Namiss ko din yung grupong yun. Roundpeeps:)))) Enjoy kasama yung mga yon, tapos, tinawanan din namen yung pic ni Adrian nung bata pa. Sana hindi na lang siya lumake. Haha. Napadaan si Charks, sumali sa lokohan, pero umalis din si Adrian, tapos si Charks tapos nagpaxerox ako ng Star Awards na form, pagbalik ko, nagkaroon na ng diaspora. Haha.

Pagkatapos nun, nagging busy ako dun sa pesteng Star Awards, buhay ko ang nakasalalay dun, pati ang buhay ng bagong laptop:)) Bumalik ako sa may Elec, andun si Adrian, nagmemeryenda kasama ang adviser, kapal o. Tapos nakipagkwentuhan ako kela Arvin, Ellaine, Jen at Fay habang busy sa paglalaro si Tomasa. Nakaklungkot yung kwento ko e. Pero natuwa ako sa mga pangyayari. Nagtawanan kami, tapos sumingit si Munik para mangopya nung para dun sa awards.

Pagkatapos nun, magpapapirma na sana ako, successful naman, kaso, ang mga sumunod na pangyayare ay nagging dahilan ng panlilimahid ko. Nanaman.

Ayun, etong si Adrian, Akala ko, nagpasama lang magpaxerox, yun pala nagpapirma na rin. Enjoy kasama si Ne e. Nakakpagod lang talaga. Inabot na kami ng practice sa Turn over, kaya naghiwalay na ang landas namin ni Ne.

Turn over. Kapartner ko ang “close friend” ni kamille Miranda at kapatid ni Bovier Sr. na si Bovier Jr. Alam talaga namin mejo may pagkalokoloko yun e. Pero kanina, tahimik siya. Okay lang, may natural na hiya ang mga tao e. In-interview naminxa ng konti. Pero konti lang. Tulad ng JolliHotdog ang food bukas at Children’s Party ang mangyayare bukas, hindi turnover. Enjoy ding kasama to si Bovier, nakipag apir pa nung tapos na yung practice. Sayang nga lang, baka di ko xa partner bukas:(

Natuwa ako nung uwian at ngayong gabi. Wag na magtanong kung bakit:))))

Mahal ko ang Franklin
Mahal ko si Jedd
Mahal ko si Kris
Mahal ko si Karla
Mahal ko si John Marc
Mahal ko si Adrian
Mahal ko ang Hertz
Mahal ko ang MaSci at ang mga tao dito:))))

I miss:)

Whoo.Sinabi ko na to dati e. Graduation na mga shong. Makipagbati sa mga nakagalit, gawin ang dapat gawin, magsorry na sa mga nagawan ng kasalanan at ingatan na ang dapat ingatan.

Totoo, hindi naging maganda ang past namin ni kat, pero, naging kaibigan ko siya. Wala na kong paki kung ano sasabihin ng ibang tao e. Kaibigan ko siya. Tapos. Namiss ko nga ang usapan namin e. Kulang pa yung nakikita mo jan sa pic na yan. Marami pa kaming napag-usapan. Marami tlga, naiyak nga ako e. Seryoso. Pinagtapat ko na ang dapat. Masaya. Ansarap ng feeling.

Yun lang muna.

Namimiss ko na si Kat, Kris at Karla:))

update

oy, update lang sa mga taong nagbabasa ng blog pero di nagtatag, bagong link si xy at pal. andun sa links. haha.

yun lang.

NEYSLOVEEEEEEEEEEEEEE:)

Masyadong masaya.

Sometimes the very thing you're looking for
Is the one thing you can't see

Masyado akong masaya ngayong linggo.

Nung Friday, 02.27.09, nakausap namin si John Marc si Pepe. Nakakatuwa yung pagreach out niya sa usapan. Matalino siyang kausap. Kahanga hanaga. Hindi basta basta. Kaya natutuwa talaga ako sa kanya.

Nung Linggo naman, 03.01.09, nagpunta si Cardinal Rosales sa La Paz Parish Church. Bukod sa Spiritual blessings na natanggap ko nung araw na iyon, natuwa din ako kay Vince habang bonggang bonggang nagvivideo ng mga pangyayari:)

Tapos, kahapon, pagpasok, akala ko periodic na. Hindi pa pala. Ganunpaman, wala pa ring klase. Same effect. Nakakatuwa dahil nakasalamuha ko na naman ang Newton-Hertz, si Mati at Mane. Hindi makakalimutan ang kulitang yon dahil kay pau na nilaglag ko ng bonggang bongga. Pero ang bottomline ng lahat, bulgar na bulgar na ako. Andun "siya" nun e. Salamat Pau, isa kang tunay na kaibigan! Haha.

Sa buong araw na yon, nawindang ako dahil sa hindi niya pagpansin at pagkausap sa akin. Akala ko tuloy nagalit na. Pero hindi naman pala. Nung last period na, nagpasama siyang bumili ng tracing paper. Maganda epekto nun sa mga kaklase ko, nagpabili na rin kasi sila.

Ayun, natuwa ako sa pag-iintay niya, ang aming mga usapan at higit sa lahat ang lahat ng oras na magkasama kami. Haha. Anlande, jusko. Kakaiba lang siya kahapon. Iba sa taong nakakasalubong ko sa school. Yung nakakasalubong ko kase, walang paki sa bagay bagay, puros sarili lang ang nakikita. Pero yun nga, iba siya kahapon. Namiss ko yung ganong Adrian:)

Sa ganong ugali lang niya siguro ako nasanay at yung ganong ugali lang kasi siguro ang nagustohan ko sa kanya. O diba, tunay na kaibigan ako o. Haha.

Periodic na kanina. Pero sa pag-uwi, sumabit pa kami sa McDo kasama si Tomasa Dear, Mama, DonnaKi, Vernisse at isang malaking sabit si ARVIN. Haha. Oy, eto a. Sinabi ko to sa kanila kanina e. Ayaw lang nila maniwala saken.

Mahal ko ang taong lagi kong binabanggit sa post na ito. Mahal na mahal:) Pero kung tatanungin man ako kung gusto ko mang lumampas sa pagkakaibigan ang lahat, isang malaking HINDI. Masaya na ako sa ganito, kuntento na. Naniniwala kasi akong nagwawakas ang lahat, pero ang pagkakaibigan hinde. Kaya nga para san pa ang sobrang kaligayahan kung alam mong matatapos din diba? Hindi ko alam kung bakit nawalan na ako ng tiwala sa pag-ibig, pero sa ngayon, naniniwala ako sa salitang yon, sadyang masaya lang talaga ko sa kung anuman ang meron ako sa kanya at ganundin sa kung anuman ang meron siya. Tapos. (ang gulo, jusme.)

Madrama. Malande. Bohaha:))